เล่ม 1
1 : กำเนิดจิ๊กโก๋
2 : จิ๊กโก๋ปากซอย สร้างวินมอไซด์
3 : ลูกคนโตพระยาพหลฯ
5: เหนือจิ๊กโก๋ ยังมีมาเฟีย (CIA)
6 : จะดื่ม Coke หรือจะแทะเม็ดกวยจี๊
7 : สมันน้อยลงหม้อ
9 : ขาดทุน
11 : ฝากลูกน้องคุมซอย
12 : ลองดีจิ๊กโก๋
13 : สันดานจิ๊กโก๋
15 : สันดานจิ๊กโก๋
16 : จิ๊กโก๋ หมุนกลับ
17 : จากอาตี๋เป็นอาเฮีย
ตอนจบ “เอาซอยของเราคืนมา”
รวมนิทานเรื่องจริง
โพสต์ในเพจนิทานเมื่อ
ตุลาคม 2556
“อารัมภบท”
จอมพล ป. ขึ้นมามีอำนาจตั้งแต่ปี พ.ศ.2490 หลังจากแยกวงกับนายปรีดี พนมยงค์ พอถึงปี พ.ศ.2492 ทางฝ่ายจีนก็เริ่มเปลี่ยนแปลงระบอบการปกครอง เป็นระบอบคอมมิวนิสต์ พี่เบิ้มก็ตาเขียวขึ้นมาทันที มือหนึ่งถือกระเป๋าเงินหนัก 7.5 ล้านเหรียญ อีกมือหนึ่งจับบ่าจอมพล ป. ถามว่า จอมพลคนแปลก ยูจะเอายังไง จะดื่มโค้กกับไอหรือจะไปแทะเม็ดกวยจี๊
แหม! ไม่อยากคิดเลยว่า เราจะเป็นพวกเห็นแก่เงินเอาว่า ไทยเราเป็นประเภทนักการทูตนักรู้แล้วกันนะว่าแล้วก็จิบโค้กแกล้มเงินช่วยเหลือ 7.5 ล้านเหรียญ อร่อย(เอ๊ะ! ตอนนี้ฝรั่งต้มไทยหรือไทยต้มฝรั่งกันแน่)พอให้เงินแค่ 7.5 ล้านเหรียญ พี่เบิ้มก็เริ่มเบียดกระแซะไทยเข้ามาอีกคืบ
จับมือไทยลงชื่อแปะโป้งลงนามสัญญา 3 ฉบับ ในปี พ.ศ.2493 (ค.ศ.1950) (อีตอนนี้สงสัยฝรั่งต้มไทยนะ…อ้าว) เกี่ยวกับการร่วมมือการศึกษาและวัฒนธรรม 1 ฉบับ ความตกลงร่วมมือทางเศรษฐกิจและวิทยาการอีก 1 ฉบับ …แต่ฉบับที่สำคัญคือ ความตกลงช่วยเหลือทางการทหารเรียกย่อ ๆ ว่า สัญญา JUSMAC อีก 1 ฉบับ เฉพาะรายการหลังเพื่อให้แน่ใจว่า สมันน้อยผูกคอตัวเองจนแน่น พี่เบิ้มใจดีจ่ายค่าแปะโป้งให้อีก 10 ล้าน เหรียญ! อืม…มันหวังดีจริงนะ จำสัญญาฉบับนี้ให้ดีๆ นะครับ เรื่องนี้สำคัญมากๆ